مقاله حاضر به بررسی نمایشنامه «عروسی» یکی از مشهورترین آثار نیکالای واسیلیویچ گوگول می‌پردازد. هدف از آن، تعریف نقش احساس ترس در این نمایشنامه کمدی است. نویسنده مقاله نتیجه می‌گیرد که یکی از اصلی‌ترین سرچشمه‌های این احساس، ذهنیت‌های کلیشه‌ای مرتبط با جنسیت است. تمامی قهرمانان زن نمایشنامه «عروسی»، و بیش از همه خودِ عروس، ترس را نشان می‌دهند. دودلی و ضعف ویژگی بارز و اصلی آگافیا تیخونووا است که به او امکان می‌دهد به یک زندگی متفاوت، یعنی زندگی مشترک پابگذارد. در همان حال، ترس غریزیِ دختری از طبقه کاسب، زیر شرم و حیای ظاهری و نمایشی پوشانده می‌شود؛ در حالی که ترس در وجود داماد با هنجارهای متداول رفتاری در تقابل قرار می‌گیرد و درک کاملاً متفاوتی از واقعیت را نشان می‌دهد. پرتگاه هستی باعث سلب آسایش قهرمان شده و کابوس ابهام و اجتناب‌ناپذیری انتخاب، او را عذاب می‌دهد. پریدن پادکالیوسین از پنجره نیز خصلت نمادین عمیقی دارد و می‌توان آن را تلاشی برای گریز از حد و مرز واقعیت‌های موجود و غلبه بر ترس ذاتی خود تعبیر کرد.